ႏူးည့ံတဲ့ အျပာေရာင္ ျခေသၤ့ (သုိ႔) လိေမၼာ္ေရာင္ ႏုိုင္ငံသား ဒေရာ့ဂ္ဘာ

ဒီဒီယာ ဒေရာ့ဂ္ဘာ လို႔ ဆိုလိုက္ ရင္ လူေကာင္ ခပ္ထြားထြား၊ ထီ မထင္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၿပိဳင္ဘက္ အသင္းေတြရဲ႕ ခံစစ္ေၾကာင္း ကို ဒုကၡ တစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ိဳး ေပးတတ္ တဲ့ အာဖရိက သားႀကီးကို ခ်က္ခ်င္း ျမင္ေယာင္ မိၾကမွာပါ။ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္း တဲ့ ရုပ္ရည္နဲ႔ ၿပိဳင္ဘက္ေတြ ကို အညွာ အတာ မဲ့ ဂိုးေတြ တဒိုင္းဒုိင္း သြင္းျပ တတ္တဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာမွာ ႏူးညံ့တဲ့ ႏွလံုးသား တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ ထားတယ္ ဆိုတာ ကေတာ့ သတိထားမိတဲ့ ပရိသတ္ အနည္း အက်ဥ္းေလာက္ပဲ ရွိ ပါတယ္။

ဒေရာ့ဂ္ဘာရဲ႕ အရည္အေသြး

အိုင္ဗရီကို႔စ္ ႏိုင္ငံသား ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ ေအဘရာမိုဗစ္ခ်္ရဲ႕ အျပာေရာင္ ရိုမန္ အင္ပါယာထဲမွာ အေျခခ် က်င္လည္ က်က္စားေန ခဲ့တာ ခုႏွစ္ သကၠရာဇ္နဲ႔ ဆုိရင္ (၈)ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ေတာ့ မွာပါ။ ဒီလုိ (၈)ႏွစ္တာ ကာလ အတြင္းမွာ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ရဲ႕ အရည္ အေသြးဟာ သံသယ ျဖစ္စရာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အထူး သျဖင့္ ခ်ယ္လ္ဆီး အသင္းကို ေငြေၾကး ဥစၥာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ေအာင္ျမင္မႈ သက္သက္ အတြက္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံေန တဲ့ ရိုမန္ ေအဘရာမိုဗစ္ခ်္ ရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ထုိက္သင့္တဲ့ အရည္အခ်င္း မရွိရင္ေတာ့ (၈)ႏွစ္ ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ ကာလထိ ဘယ္ ကစားသမားမွ ျဖတ္သန္းႏိုင္ စရာ မရွိဘူးေလ။ ၾကြယ္ဝ ခ်မ္းသာမႈေတြ ျပည့္လွ်ံေနတဲ့ ရိုမန္ဟာ ေလ်ာ္ေၾကးခ်ည္း သက္သက္ ေပါင္ (၁၃)သန္း နီးပါး ေပးခဲ့ရတဲ့ ေပၚတုိ နည္းျပေဟာင္း ဗီးလက္စ္ ဘုိးအားစ္ ကိုေတာင္ (၈)လေလာက္ပဲ အခ်ိန္ေပးၿပီး အဆင္ မေျပတဲ့ အခါ ခ်က္ခ်င္း ထုတ္ပစ္တဲ့ အထိ အသင္းရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ကို လိုလား တပ္မက္ ခဲ့သူ မဟုတ္လား။

ဒါေၾကာင့္လည္း ခ်ယ္လ္ဆီး ရဲ႕ တိုက္စစ္မွဴး ေနရာဟာ လူ သတ္ကြင္း၊ တစ္နည္း အားျဖင့္ တိုက္စစ္မွဴးေတြ ရဲ႕ အရည္အေသြး ကို မွတ္ေက်ာက္တင္ ခံရတဲ့ အေလ်ာ္ အစား ႀကီးႀကီးနဲ႔ ေလာင္း ကစားပြဲ တစ္ခု ျဖစ္မွန္း မသိ ျဖစ္လာ ခဲ့တယ္။ အဲဒီလို သားရဲတြင္း ထဲမွာ (၈)ႏွစ္တိတိ က်င္လည္ က်က္စားလာခဲ့ရင္း အသင္းေဖာ္ လို႔ ဆိုရမယ့္ တြဲဖက္ တိုက္စစ္မွဴးေတြသာ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ေျပာင္းလဲ ခဲ့ေပမယ့္ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ကေတာ့ ခ်ယ္လ္ဆီး ရဲ႕ အခုိင္အမာ တိုက္စစ္မွဴးအျဖစ္ ဆက္ရွိေန ခဲ့ပါတယ္။ ခရက္စ္ပို၊ မူတူး၊ ဂတ္ဒ္ဂြ်န္ဆင္ တုိ႔ကေန စတင္ၿပီး ရိုမန္နဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး အရပါ ခင္မင္ေနတဲ့ အင္ဒေရ ရွက္ခ်င္ကိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အဂၤလန္ ေစ်း အႀကီးဆံုး ကစားသမား အျဖစ္ စံခ်ိန္ တင္ႏုိင္ ခဲ့တဲ့ စပိန္ မင္းသားေလး ဖာနန္ဒို ေတာရက္စ္ အထိ ဘယ္သူမွ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ရဲ႕ ပြဲထြက္ ကစားသမား ေနရာကို မလုယူႏုိင္ ခဲ့ၾကပါဘူး။

ဒါဟာ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ရဲ႕ အရည္အေသြး အစစ္အမွန္ ကို အေကာင္းဆံုး ေရးထိုးႏုိင္ ခဲ့ျခင္းပါ။ ခ်ယ္လ္ဆီး မွာ ဒေရာ့ဂ္ဘာရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္း စံခ်ိန္ေတြက မ်ားျပား လြန္းလွလို႔ အားလံုး ကို ပါဝင္ေနေအာင္ ဂုဏ္ျပဳေရးသား ျပဖို႔ မလြယ္ကူ တဲ့ အထိ ပါပဲ။ သူဟာ အျပာေရာင္ ျခေသၤ့ေတြ ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး ပဲြေပါင္း (၃၄၁)ပဲြ ကစား ခဲ့သလို (၁၅၇)ဂိုး အထိ သြင္းယူ ေပးထားႏုိင္ခဲ့ ပါတယ္။ ဒါဟာ ခ်ယ္လ္ဆီး အသင္းရဲ႕ သမုိင္း တစ္ေလွ်ာက္ ဂိုးသြင္း အမ်ားဆံုး ကစားသမားေတြထဲ မွာ စတုတၳ အဆင့္မွာ ရွိေန ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခ်ယ္လ္ဆီးရဲ႕ ႏုိင္ငံျခား ကစားသမားေတြ ထဲ မွာ ဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ ဂိုးသြင္း ဘုရင္ပါပဲတဲ့။ ပရီးမီးယားလိဂ္ သမိုင္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ေျပာမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ပရီးမီးယားလိဂ္မွာ ပထမဆံုး ဂိုး(၁၀၀)ျပည့္ေအာင္ သြင္းယူႏိုင္ ခဲ့တဲ့ ပထမဆံုး အာဖရိက ကစားသမား ဟာ ဒီဒီယာ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ျဖစ္ ပါတယ္။

ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္  ခရီးၾကမ္း

အမွန္ေတာ့ အခုလို ေအာင္ျမင္တဲ့ ကစားသမား တစ္ဦး ျဖစ္လာ ရန္ ရုန္းကန္ျဖတ္သန္း လာ ခဲ့ရတဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ရဲ႕ ေဘာလံုးသမား ဘဝ ခရီးဟာ ၾကမ္းတမ္း လြန္းခဲ့ ပါတယ္။ အသက္ (၂၁)ႏွစ္ အရြယ္ အထိ ပရိုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိႏိုင္ ခဲ့ျခင္း မရွိတဲ့  ဒေရာ့ဂ္ဘာ ေပါက္စေလး ဟာ အသက္ (၃၄)ႏွစ္ အရြယ္မွာ ဥေရာပ ခ်န္ပီယံလိဂ္ သရဖူကို ဆြတ္ခူးႏိုင္လိမ့္မယ္ လို႔ ဘယ္သူ ကမွ ထင္ျမင္ခ်က္ ေပးရဲ ခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ကစားသမား ဘဝရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ကို တစ္ထစ္ခ်င္း တက္လွမ္း ရယူ ခဲ့ပါတယ္။

ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ သူ႔ရဲ႕ ကစားသမား ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ကို လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မရရွိ ခဲ့ပါဘူး။ တျခား ေဘာလံုးသမားေတြ လို ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ထူးခြ်န္ ေပါက္ေျမာက္ၿပီး နာမည္ႀကီး လာ ခဲ့တဲ့ ေဘာလံုးသမား မဟုတ္တဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ တစ္ေယာက္ ကမာၻ႔ ေဘာလံုး စင္ျမင့္ထက္ေပၚ ေရာက္ရွိ လာၿပီလို႔ ညႊန္းဆိုႏိုင္ တဲ့ အခ်ိန္ဟာ ျပင္သစ္ ထိပ္သီး ကလပ္ မာေဆးလ္နဲ႔ အတူ ယူအီး အက္ဖ္ေအ ၿပိဳင္ပဲြမွာ ဒုတိယ ရရွိ ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။ ဒီ အခ်ိန္မွာ သူဟာ အသက္ (၂၆)ႏွစ္ အရြယ္ ရွိေန ပါၿပီ။

မာေဆးလ္ အသင္း မွာ တစ္ရာသီပဲ ကစားေပး  ခဲ့ရေပမယ့္ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ ေျခစြမ္းျပၿပီး ဂိုးေတြ သြင္းႏုိင္ ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ မာေဆးလ္ ဟာ ယူအီးအက္ဖ္ေအ ဖလား ဖိုင္နယ္မွာ လီဗာပူးလ္ နည္းျပ ျဖစ္ လာမယ့္ ရာေဖးလ္ ဘင္နီတက္ဇ္ ကိုင္တြယ္ ခဲ့တဲ့ ဗလင္စီယာ ကို (၂)ဂိုး ျပတ္နဲ႔ အေရးနိမ့္ၿပီး ဒုတိယ ေနရာနဲ႔ သာ ေက်နပ္ ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ ဟာ ထိပ္တန္း အဆင့္ ဖလားၿပိဳင္ပဲြေတြမွာ လြယ္လြယ္နဲ႔ မေအာင္ျမင္တတ္ တဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းကို စတင္ ျဖစ္တည္ေစ ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ေမာ္ရင္ညိဳ ရဲ႕ အျပာေရာင္ ျခေသၤ့ တပ္သား ျဖစ္လာ ခဲ့တဲ့ ဒီဒီယာဟာ ပရီးမီးယားလိဂ္၊ အက္ဖ္ေအနဲ႔ ကားလင္း ဖလားတုိ႔ကို အစံုအလင္ ရရွိ ခဲ့ဖူးေပမယ့္ အျမင့္ဆံုး ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္တဲ့ ဥေရာပ ခ်န္ပီယံလိဂ္ သရဖူနဲ႔ေတာ့ လဲြေခ်ာ္ေန ဆဲပါပဲ။ (၂၀၀၈)ခုႏွစ္၊ ေမာ္စကို မွာ ခ်ယ္လ္ဆီး အသင္းနဲ႔ အတူ ခ်န္ပီယံလိဂ္ ဖိုင္နယ္ကို ဆင္ႏႊဲခြင့္ ရခဲ့ေပမယ့္ အခ်ိန္ပို ဒုတိယပိုင္း အေရာက္မွာ အနီကတ္ျပ ထုတ္ပယ္ျခင္း ခံခဲ့ ရၿပီး ပင္နယ္တီ အဆံုးအျဖတ္ ကန္သြင္း ခြင့္ကို လဲြေခ်ာ္ ခဲ့တာေၾကာင့္ မန္ခ်က္စတာ ယူႏိုက္တက္ ကို အရံႈးေပး ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ႀကိမ္ လဲက်တိုင္း ဒေရာ့ဂ္ဘာရဲ႕ ယုံၾကည္မႈေတြဟာ က်ဆင္း မသြား ခဲ့ဘဲ ပိုၿပီး ခိုင္မာလာ ခဲ့ပါတယ္။

အနီးစပ္ဆံုး ေတြ႕ျမင္လုိက္ ရေပမယ့္ လက္နဲ႔ ထိခြင့္ မရလိုက္တဲ့ ဥေရာပ ခ်န္ပီယံလိဂ္ ဖလား ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားခြင့္ ရရွိလာ ခဲ့တာကေတာ့ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္၊ ေမလ (၁၉)ရက္ေန႔မွာ ပါ။ ခ်ယ္လ္ဆီး အသင္း အတြက္ ေနာက္က် ေခ်ပဂိုး တစ္ဂိုး ကို သြင္းယူေပးၿပီး အသက္ကယ္ေပးႏုိင္ ခဲ့တဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ ခ်န္ပီယံလိဂ္ ခ်န္ပီယံ အျဖစ္ ေမာ္ကြန္းတင္ႏိုင္မယ့္ ေနာက္ဆံုး ပင္နယ္တီ လည္း ေသြးေအး တည္ၿငိမ္စြာ ကန္သြင္းျပခဲ့ကာ စိတ္ဓာတ္ မာေက်ာလွ ပါတယ္ ဆုိတဲ့ ဂ်ာမန္သားေတြ ကို သူတို႔ရဲ႕ အိမ္ကြင္း မွာပဲ မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ဆင္းေစခဲ့ ပါတယ္။ ပင္နယ္တီဂိုး သြင္းယူ အၿပီးမွာ ခံစားခ်က္ေတြ ျပည့္လွ်ံေနတဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကေတာ့ ပင္နယ္တီ မကန္ခင္တုန္းက တည္ၿငိမ္မႈမ်ိဳး ရွိခဲ့တယ္ ဆိုတာ ယံုဖို႔ ခက္ေလာက္ေအာင္ ထက္သန္ေန ခဲ့ပါတယ္။

အိုင္ဗရီကို႔စ္ လက္ေရြးစင္လည္း ျဖစ္တဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ ေဆာင္းပါး အစပိုင္းမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္း ထိပ္သီး အဆင့္ ဖလားၿပိဳင္ပဲြေတြ ျဖစ္တဲ့ ကမာၻ႔ဖလားနဲ႔ အာဖရိက ဖလားတုိ႔ မွာလည္း ေအာင္ျမင္မႈ ရယူဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနရဆဲ ဆုိတာ ကို ေတြ႔ရ ပါတယ္။ (၂၀၀၆)ခုႏွစ္ ကမာၻ႔ဖလားနဲ႔ (၂၀၁၀)ခုႏွစ္ ကမာၻ႔ဖလား ႏွစ္ႀကိမ္လံုးမွာ ေျခစြမ္းေကာင္းမြန္တဲ့ အသင္း တစ္သင္း အေနနဲ႔ သတ္မွတ္ခံ ခဲ့ရတဲ့ အိုင္ဗရီကို႔စ္ ဟာ Group of Death လို႔ ေခၚဆိုႏိုင္တဲ့ ေသမင္းတမန္ အုပ္စုေတြမွာ ပဲ ႏွစ္ႀကိမ္ ဆက္တုိက္ ဆင္းသက္ ခဲ့ရပါတယ္။ The Elephants လုိ႔ နာမည္ေျပာင္ ေပး ခံရတဲ့ အိုင္ဗရီကို႔စ္ အသင္း ဟာ ပထမ အႀကိမ္မွာ ေဟာ္လန္နဲ႔ အာဂ်င္တီးနား ကို မေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ ခဲ့သလို၊ ဒုတိယ အႀကိမ္မွာလည္း ဘရာဇီးလ္နဲ႔ ေပၚတူဂီတို႔ ကိုု အရံႈးေပး ခဲ့ရၿပီး အုပ္စု အဆင့္ကေန လက္ျပႏႈတ္ဆက္ ခဲ့ရတာ ကေတာ့ ကံၾကမၼာရဲ႕ ထိုးႏွက္မႈ ကို အျပစ္ဖြဲ႕ရံု သာ ရွိပါေတာ့တယ္။

ဒါ့အျပင္ အာဖရိက ဖလားၿပိဳင္ပဲြ မွာ လည္း ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ အုိင္ဗရီကို႔စ္ ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး ဗိုလ္လုပဲြ ကို ႏွစ္ႀကိမ္ တက္ေရာက္ ခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္ႀကိမ္လံုး မွာ အီဂ်စ္နဲ႔ ဇမ္ဘီယာ ကို ပင္နယ္တီ အဆံုးအျဖတ္ျဖင့္ သာ အသီးသီး ရံႈးႏွိမ့္ ခဲ့ရၿပီး ဒုတိယ အေနနဲ႔သာ ေက်နပ္ ခဲ့ရပါတယ္။ ခုလိုမ်ိဳး ဆုဖလားနဲ႔ အနီးကပ္ လြဲေခ်ာ္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကံဳခဲ့ေစ ဦးေတာ့၊ အဆံုးသတ္ မွာ ခ်ယ္လ္ဆီး အသင္းႏွင့္ အျမင့္ဆံုး ေအာင္ျမင္မႈေတြ ကို ဒေရာ့ဂ္ဘာ တစ္ေယာက္ ပိုင္ဆိုင္ႏုိင္  ခဲ့ပါၿပီ။ သူဟာ အုိင္ဗရီကို႔စ္ လက္ေရြးစင္ အသင္း အတြက္လည္း ေအာင္ျမင္မႈ တစ္ခု မဟုတ္ တစ္ခု ဆြတ္ခူးေပးႏိုင္ေအာင္ ေသခ်ာေပါက္ ႀကိဳးစားေပးဦးမယ္ ဆုိတာ ေသခ်ာ ပါတယ္။

တန္ဖိုးျဖတ္လို႔ မရတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ

သူ႔ရဲ႕ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဘဝ တေလွ်ာက္ အမိေျမ အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ ဆုတံဆိပ္ေတြ မေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္ေသးတဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာဟာ အမွန္ တကယ္ေတာ့ လူသားတိုင္း က ေလးစား ရမယ့္၊ တစ္ႏိုင္ငံတည္း သားေတြ က ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး ရမယ့္ တန္ဖိုး ျဖတ္လို႔ မရတဲ့ ေရႊတံဆိပ္ ဆု တစ္ခုကို ဆြတ္ခူး ခဲ့ၿပီးသားပါ။

ဒါဟာ ဘာလဲလို႔ ဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိန္ ကာလ (၅)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ျပည္တြင္းစစ္ လို ျဖစ္ေန ခဲ့တဲ့ အိုင္ဗရီကို႔စ္ရဲ႕ ေတာင္ပိုင္းနဲ႔ ေျမာက္ပိုင္း မသင့္ျမတ္မႈ ကို ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဦးေဆာင္တဲ့ ေဘာလံုးပဲြ တစ္ပဲြက ရင္ၾကားေစ့ႏိုင္ေပး ခဲ့မႈပါပဲ။ ျပည္တြင္း ေသာင္းက်န္းသူေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အစိုးရ သစၥာခံေတြ ျဖစ္တဲ့ အုိင္ဗရီကို႔စ္ရဲ႕ ေတာင္ပိုင္း ဟာ စစ္ခင္းၿပီး ရန္သူေတြ အသြင္ေဆာင္ေန ခဲ့ၾကတာ ဟာ ဆယ္စုႏွစ္၀က္ေလာက္ ရွိေန ခဲ့ပါၿပီ။

ဒီလို စိတ္ဝမ္းကြဲေနတဲ့ တစ္ႏိုုင္ငံတည္း သားေတြ ကို စုစည္းေပးႏုိင္ ခဲ့သူ ကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးသမား တစ္ဦး မဟုတ္ သလို၊ လက္နက္ကိုင္ အင္အားႀကီး အဖဲြ႔အစည္း တစ္ခု ကလည္း မဟုတ္ျပန္ ပါဘူး။ ေဘာလံုးသမား တစ္ဦးသာ ျဖစ္တဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ပါပဲ။ (၂၀၀၇)ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၃)ရက္ေန႔မွာ အာဖရိက ဖလား ၿပိဳင္ပဲြရဲ႕ ေျခစစ္ပဲြ တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ အိုင္ဗရီကို႔စ္-မာဒါဂတ္စ္ကား ပဲြစဥ္ ကို ေသာင္းက်န္း သူေတြ ႀကီးစုိးတဲ့ အိုင္ဗရီကို႔စ္ ေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္တဲ့ ဘူအာခီၿမိဳ႕ မွာ က်င္းပေပးဖို႔ ဒေရာ့ဂ္ဘာက ဦးေဆာင္ၿပီး ေတာင္းဆုိ ခဲ့ပါတယ္။ အလားတူပဲ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ ေျမာက္ပိုင္းႏုိင္ငံသားေတြ ကို လက္နက္ခ်ကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူဖို႔ တိုက္တြန္း ခဲ့ၿပီး၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ႏုိင္ငံ ကိုယ္စားျပဳ ေဘာလံုးပဲြ တစ္ပဲြ က်င္းပေပးဖို႔ ကတိျပဳ ခဲ့ပါတယ္။

ရန္သူေတြ လို အသြင္ေဆာင္ေနတဲ့ တစ္ႏိုင္ငံတည္း သားေတြ ရဲ႕ ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းမႈ ဟာ ေဘာလံုးကြင္း တစ္ကြင္းထဲ မွာ ျဖစ္လို႔ လာခဲ့ ပါတယ္။ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ေနၾကတဲ့ လူသားေတြ ကို ဒေရာ့ဂ္ဘာ က ေဘာလံုးဆိုတဲ့ အားကစားနဲ႔ ႏူးညံ့စြာ သိမ္းသြင္းႏိုင္ ခဲ့ၿပီး တစ္တိုင္းျပည္လံုး ကို ေအးခ်မ္းေစ ခဲ့ပါတယ္။ လံုၿခဳံေရး တာ၀န္ယူထားတဲ့ ရဲတပ္ဖဲြ႔ ဝင္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ဟာ ေဘာလံုးသမားေတြ ကို ကာကြယ္ဖို႔ ကြင္းထဲမွာ အသင့္ ရွိေန ခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္တမ္း က်ေတာ့ ဒါဟာ အစိုးရ ကို အျပင္းအထန္ ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ အိုင္ဗရီကို႔စ္ ေျမာက္ပိုင္းမွာ (၅)ႏွစ္ အတြင္း ပထမဆံုး အႀကိမ္ အစိုးရ ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္ေတြ ျပန္လည္ ေျခခ်ႏိုင္ ခဲ့ျခင္းပါပဲ။ ေျပာရရင္ ဒေရာ့ဂ္ဘာ တို႔ ကို ရဲသားေတြက ေစာင့္ၾကပ္ေပးေနျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဦးေဆာင္တဲ့ ေဘာလံုးသမားေတြ က ရဲသားေတြ ကို လံုၿခဳံမႈ ေပးေန ခဲ့တာလို႔ ညႊန္းဆုိမယ္ ဆုိရင္ လြန္မယ္ မထင္ ပါဘူး။

အခုလိုမ်ိဳး ႏုိင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္း ျပန္လည္ သင့္ျမတ္မႈမ်ိဳး ကို ေဘာလံုးပဲြ တစ္ပဲြကေန ေဘာလံုးသမား တစ္ဦးက ျပဳလုပ္ေပးႏိုင္ ခဲ့တယ္ ဆုိတာ ရွာမွ ရွားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒေရာ့ဂ္ဘာ က ေအာင္ျမင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ အိုင္ဗရီကို႔စ္ တစ္မ်ိဳးသားလံုး အတြက္ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ နတ္ဘုရား တစ္ပါး ျဖစ္မွန္း မသိ ျဖစ္လာ ခဲ့တယ္။ အမ်ိဳးသားေတြ ဟာ ဒေရာ့ဂ္ဘာရဲ႕ ဖက္ရွင္တိုင္း ကို အတုယူၿပီး ဝတ္စား ဆင္ယင္ လာၾက သလို၊ အမ်ိဳးသမီးေတြ အတြက္ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ အိပ္မက္ဆန္ လြန္းတဲ့ သူရဲေကာင္း ျဖစ္ လာေတာ့တယ္။ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ကိုယ္တိုင္ လည္း အခုလို ႏိုင္ငံ ျပန္လည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ ထပ္မံႀကိဳးပမ္း ခဲ့လုိ႔ (၂၀၁၀)ခုႏွစ္ Time Magazine ရဲ႕ လူသားမ်ား ကို အလႊမ္းမိုးႏုိင္ဆံုး ပုဂၢိဳလ္ အေယာက္ (၁၀၀)ထဲမွာ ေရြးခ်ယ္ျခင္း ခံခဲ့ရတဲ့  အထိ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈ ကို ခံ ခဲ့ရတယ္။

ဒေရာ့ဂ္ဘာရဲ႕ ကိုယ္တုိင္ေရး နိဂံုး

အထက္မွာ ေဖာ္ျပ ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ဟာ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ကို ပိုၿပီး ရင့္က်က္ ျပည့္စံုတဲ့ လူသား တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေအာင္ ပံုသြန္းေပး ခဲ့ပါတယ္။ အရင္က ဟန္ေဆာင္ လဲွခ်တတ္တဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးေတြ ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိတယ္လို႔ နာမည္ထြက္ ခဲ့တဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ ကစားသမား ဘဝ ေနာင္းပိုင္းမွာ အရာရာ ေျပာင္းလဲ လာခဲ့တယ္။ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ စိတ္ဓါတ္ အျပည့္နဲ႔ ႀကိဳးစား ခဲ့သလို အသင္းက က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီ ဆိုရင္ အခက္အခဲ အားလံုး ကို ေဖာက္ထြက္ေပးမယ့္ သူရဲေကာင္း ဟာ ေက်ာနံပါတ္ (၁၁)၀တ္ထားတဲ့ လူေကာင္ ထြားထြား တိုက္စစ္မွဴးသာ ျဖစ္မွာပဲ လုိ႔ ခ်ယ္လ္ဆီး ပရိသတ္ေတြ အားလံုးက ယံုၾကည္ၿပီး သား ျဖစ္ေနတဲ့ထိ အသင္း အတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့တယ္။

သူဟာ အက္ဖ္ေအ ဖလား ဖိုင္နယ္ (၄)ခုမွာ ဂိုးသြင္း ယူႏိုင္တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ တုိက္စစ္မွဴး ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီႏွစ္ ခ်န္ပီယံလိဂ္ ၿပိဳင္ပြဲ တစ္ေလွ်ာက္လံုး မွာလည္း ခ်ယ္လ္ဆီး အတြက္ အေရးပါတဲ့ ဂိုးေတြ ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ သြင္းယူေပးၿပီး ျမဴးနစ္ဖုိင္နယ္မွာ လည္း အျပာေရာင္ ျခေသၤ့ေတြ ကို Feeling Blue ျဖစ္ေစမယ့္ အျဖစ္ ကေန ကယ္တင္ေပးႏိုင္ ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ႏွစ္ ေဘာလံုး ရာသီေတြမွာ စတမ္းဖို႔ဒ္ဘရစ္ခ်္ ကြင္းႀကီးထဲက မာန္၀င့္ထည္ လြန္း တဲ့ ျခေသၤ့ အိုႀကီးကို ပရိသတ္ေတြ ေတြ႕ျမင္ ရေတာ့မွ မဟုတ္ ပါဘူး။ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ သူခ်စ္တဲ့ အသင္း အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရွာေဖြေပးၿပီးခ်ိန္မွာ အသင္းကို ေက်ာခိုင္း ပါေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ သူထား ရစ္ ခဲ့တဲ့ အမွတ္တရ မ်ားစြာဟာ ခ်ယ္လ္ဆီး အသင္းရဲ႕ သမိုင္းမွာ၊ အျပာေရာင္ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသား မွာေတာ့ စဲြစဲြၿမဲၿမဲ ထင္က်န္ရစ္ ခဲ့ပါၿပီ။ ခ်ယ္လ္ဆီးမွာ ကစား ခဲ့တဲ့ (၈)ႏွစ္တာ ကာလ အတြင္း ပရီးမီးယားလိဂ္ (၃)ႀကိမ္၊ အက္ဖ္ေအ ဖလား (၄)ႀကိမ္၊ ကားလင္း ဖလား (၂)ႀကိမ္နဲ႔ ဥေရာပ ခ်န္ပီယံလိဂ္ (၁)ႀကိမ္ ဆြတ္ခူးႏုိင္ ခဲ့တယ္ ဆိုတာ ကေတာ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ကိုယ္တုိင္ ေရးတဲ့ ခန္႔ထည္ ေတာက္ပ လြန္းလွတဲ့ သမိုင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္

ေဘာလံုးသမား ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္ တိုင္းျပည္ အတြက္ေရာ၊ ကလပ္ အသင္း အတြက္ပါ တာဝန္ေက်ပြန္ ခဲ့တဲ့ ဒေရာ့ဂ္ဘာ ဟာ သူ႔ရဲ႕ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ကစားသမား ဘဝကို အဆံုး မသတ္ေသးေပမယ့္ (၈)ႏွစ္ၾကာ ေမတၱာမွ် ခဲ့တဲ့ စတမ္းဖို႔ဒ္ဘရစ္ခ်္ ကို စြန္႔ခြာခ်ိန္ ေရာက္ရွိလာ ခဲ့ပါၿပီ။ ခ်ယ္လ္ဆီး အသင္း အတြက္ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္မွာ အျမင့္မားဆံုး ေအာင္ျမင္မႈ ကို ဆြတ္ခူးႏိုင္ ခဲ့သလို၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျပန္လည္ ရရွိရန္ သူကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးပမ္းေပး ခဲ့တဲ့ အမိေျမ ကိုယ္စားျပဳ လက္ေရြးစင္ အသင္း အတြက္လည္း ေအာင္ျမင္တဲ့ နိဂံုး တစ္ခု ေရးထိုးႏိုင္ ပါေစ လို႔ ဆႏၵျပဳရင္း ႏူးညံ့တဲ့ အျပာေရာင္ ျခေသၤ့ တစ္ျဖစ္လဲ လိေမၼာ္ေရာင္ ဆင္ႀကီး ဒေရာ့ဂ္ဘာ ကို မွတ္တမ္းတင္ ဦးညႊတ္ လိုက္ရ ပါေတာ့တယ္။

-

ေရးသားသူ – စိုးမိုးၿခင္း

Posted in: ေဆာင္းပါး